Wednesday, 30 May 2012

คั่วเห็ดถอบ

เมนูตามฤดูกาลช่วงเข้าสู่ฤดูฝน เห็บถอบเป็นเห็ดเศรษฐกิจที่ไม่สามารถปลูกได้ขึ้นเองตามธรรมชาติ เมนูวันนี้คือคั่วเห็ดถอบ วิธีทำก็ไม่ยาก


ส่วนผสมคั่วเห็ดเผาะ
1.เห็ดถอบหรือเห็ดเผาะ 1 ลิตร ลิตรละ 260 บาท ล้างคัดจริงๆ จะหายไป 1 ใน 4 ส่วน แต่ไม่เป็นไรดีกว่ากินเม็ดที่แก่ๆ เหนียว ดำ น่ารำคาญ

2.เนื้อสันคอหมู 1 แพค 40 บาท

3.ยอดมะขาม 1/2 ขีด ขีดละ 40 บาท อันนี้แพงกว่าเห็ดถอบ

4.น้ำมันพืช 

เครื่องแกงคั่วเห็ดเผาะ
1.พริกแห้ง3เม็ด
2.กระเทียม5กลีบ
3.หอมแดง5หัว
4.กะปิอย่างดีจากพังงา1 1/2ช้อนชา
5.เกลือ ตามอารมณ์



มุงกระเบื้องหลังคา

มุงหลังคาหลองข้าว ใช้กระเบื้องดินเผาจากเตาเผาอ่างทอง 140 แผ่นต่อตารางเมตร กระเบื้องแผ่นละ 3.20 บาท ใช้กระเบื้องทั้งหมด 9,800 แผ่น ใช้เวลาในการมุงอย่างรวดเร็ว คาดว่าจะแล้วเสร็จในเร็ววัน

Sunday, 27 May 2012

Lanna Ikebana in the Jungle



















วันนี้ได้รับเกียรติจากโอภาส ยาคำมี นักจัดดอกไม้แนวนีโอล้านนาที่มีฝีมืออยู่ในระดับแนวหน้าวงการจัดดอกไม้มาเยี่ยมสวนพร้าว เดินเขาป่าไม้เมืองพร้าวพร้อมกรรไกรคู่ใจ จัดดอกไม้ในป่าได้อย่างสวยงาม หลังจากที่ต้องช่วยขนกระเบื้องดินเผาลงจากรถ 9,800 แผ่นในช่วงเช้าเพราะรถเข้าไปในสวนไม่ได้มีฝนตกหนักในช่วงเช้า

Saturday, 19 May 2012

สร้างหลองข้าว

หลังจากปรับพื้นที่ในสวนเรียบร้อยแล้วได้เริ่มสร้างหลองข้าวในที่ดิน จริงๆ หลองข้าวนี้จะกลายเป็นที่สำหรับพักผ่อน จิบชา นั่งเล่น ทำอาหารของเพื่อนๆ เวลามาเที่ยวที่พร้าว พร้าวยังคงเป็นพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ ความเชอมโยงระหว่างป่ากับชุมชน ธรรมชาติที่งดงามกับวิถีชีวิต ภูมิปัญญาท้องถิ่นน่าสนใจมาก หลายคนถามว่าทำไมถึงเลือกมาอยู่ที่พร้าว เราเองก็ตอบไม่ได้แต่ถ้าคนที่ถามได้ลองมาเยือนเมืองพร้าวสักครั้ง เปิดหู ตา และจิตสัมผัส เรียนรู้ภูมิปัญญาจากคนในพื้นที่ ประวัติศาสตร์ในพื้นที่ เชื่อว่าจะรักเมืองพร้าวและเข้าใจคำตอบว่าทำไมถึงเลือกเมืองพร้าวเป็นที่สร้างงานศิลปะกับชุมชน
ในที่ดินตอนนี้ยังไม่มีไฟฟ้ามาถึง ดังนั้นช่างที่สร้างหลองข้าวต้องใช้เทคนิค เครื่องมือ และฝีมือในการก่อสร้าง มีด ขวาน เลือยจึงเป็นอุปกรณ์ที่สำคัญในการตัดแต่งท่อนไม้ ช่วงพักกลางวันขณะที่ช่างนอนเล่นบนพื้นอย่างสบายใจ และเรานั่งทานกลางวันฝั่งตรงข้าม จู่ๆ ก็มีงูตัวยาวเลื้อยแสดงตัวมุ่งตรงไปทางช่างที่นอนอยู่บนพื้นใต้ต้นไม้ ด้วยความตกใจและเป็นช่วงช่างจึงรีบวิ่งตะโกนบอกช่างว่า งู งู เลื้อยไปทางช่าง เมื่อช่างได้ยินเสียงเรียกว่า งู ช่างตื่นขึ้นด้วยความเร็วราวถูกไฟช๊อตพร้อมรีบวิ่งตรงเข้าหางูและจับงูสิงที่จะกลายเป็นอาหารมื้อค่ำ น่าสงสารงูที่ถูกจับเหลือเกิน นี่แหละที่เขาเรียกว่าห่วงโซ่อาหาร สุดท้ายจบห่วงโซ่อาหารที่มนุษย์
ตอนกลับตะวันคล้อยลับฟ้าขณะขับรถมุ่งหน้ากลับระหว่างทางมีหมูป่าวิ่งตัดหน้า ตัวโตมากวิ่งได้ช้า น่ารักดี


























ในหนึ่งวันได้เห็นและเรียนรู้อะไรมากมาย